Ik voel me verloren
Bevroren
Ik kan niet ontdooien
Ik struikel steeds over het zoete en mooie
En hoop dat de pijn
Zal verdwijnen
En plaats maakt voor dromen
Van wat nog kan komen
Maar dromen zijn zoet
En ik wil liever bitter dan goed
Ik wil me bewijzen
En eisen
Dat ik kan genieten
Van wat men niet ziet en
Wat toch diep verborgen
Gevangen zit
Dat kostbare binnen
Wat niet weet waar en hoe
En wanneer te beginnen
Dus blijf ik bevroren
En koud observeren
Het tij wil niet keren
Maar veilig alleen
Ongezien blijven leren
Hoe mensen niet zien wat onzichtbaar is
Ik weet niet zo goed wat ik wil zeggen. Las dit gedicht gisteren al. het maakt indruk. Bitter Love.
BeantwoordenVerwijderentoch bedankt voor je reactie, doet me goed dat je de moeite neemt!
VerwijderenLoïs
Ik zou je best willen mailen maar zie geen email staan. De mijne staat op mijn blog.
BeantwoordenVerwijderen