zo piepklein, net een foetus, en zo hulpeloos..
De moedervogel zorgde er erg goed voor en na een paar dagen begon er al dons te komen op zijn roze lijfje.
we keken verwonder toe hoe snel zo beestje groeit. Elke dag even spieken, de moeder vond het gelukkig helemaal prima.
Maar toen gebeurde er iets vervelends. De moedervogel ging dood. Er lopen 's nachts namelijk katten bij de voliere en waarschijnlijk is de moeder zich letterlijk dood geschrokken. Dat betekende dat er een klein hongerig en bang vogeltje in het hokje zat dat geen mama meer had. Hij moest met de hand worden gevoed. Dat ging in het begin nog niet zo makkelijk. Wat een geknoei!!
ondertussen kwamen er ook nog eens zeven kwarteltjes uit het ei
wat een gepiep in huis!! Helaas konden de kwarteltjes niet overleven zonder moeder, ze gingen langzaam allemaal dood. Heel naar om te zien. machteloos gevoel!
Het parkietje had inmiddels een naam: Rockey en allemaal zijn we super gek met hem!
in onze handen bleef hij lekker warm. Hij kreeg mooie veertjes in plaats van dons.
Vandaag gaan we minderen met voeden, want hij kan inmiddels al best zaadjes eten. Wat zijn we blij met Rockey en wat bijzonder om zo'n vogeltje te zien opgroeien. We hopen dat hij nog lang bij ons blijft.
Wat bijzonder is dat. Mooi om te lezen.
BeantwoordenVerwijderendit is dus een heel bijzonder vogeltje. Mooi.
BeantwoordenVerwijderen