Ik merk dat ik me af ga sluiten
niemand mag meer binnen
de muren worden hoger
de gordijnen gaan dichter
de pijn wordt dieper
de paniek wordt groter
de mensen worden kleiner
hun oordeel wordt harder
mijn gedachten gaan vlugger
mijn woorden worden minder
mijn tranen worden zouter
mijn wil wordt breekbaar
mijn moed verdwijnt
wat warm was wordt koud
wat enthousiast was wordt onverschillig
wat vragen had verbittert
wat mens was wordt ding...
wanneer word ik vrij
wanneer word ik weer mij?
Het spijt me zo voor je ( als het tenminste over jezelf gaat). Lieve groeten. Ik weet uit ervaring dat het echt anders kan worden. Maar dat het tijd kost.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte!!! Herkenbaar maar genezen, houdt moed!!!
BeantwoordenVerwijderenach wijffie.. wat jammer! Voel je maar gauw weer beter!! Ik bid voor je. liefs
BeantwoordenVerwijderenkus van mij
BeantwoordenVerwijderenAch lieverd! Kon ik je maar even knuffelen... Er komt een moment dat je weer open gaat, dat je muur wordt afgebroken en dat je weer helemaal jezelf bent. Houdt moed tot die tijd!
BeantwoordenVerwijderenAch lieverd! Kon ik je maar even knuffelen... Er komt een moment dat je weer open gaat, dat je muur wordt afgebroken en dat je weer helemaal jezelf bent. Houdt moed tot die tijd!
BeantwoordenVerwijderenHet allerbeste....in en met alles !
BeantwoordenVerwijderenDenk veel aan je. En dan stuur ik in gedachten steeds heel veel knuffels en liefde jou kant op. Hoop dat je ze af en toe een beetje voelt! (Als een smakzoen die ineens aan komt waaien ;) ) X
BeantwoordenVerwijderenHoe is het nu met je emoties?
BeantwoordenVerwijderende emoties zijn inmiddels wat bedaard. Het proces van acceptatie en aanvaarding van mijn eigen gebreken zal nog wel een poosje duren. Ik weet dat ik daar liefdevolle mensen bij nodig heb, maar wat wordt je als mens snel gekwetst...en hoe moeilijk is het dan om toch weer te vertrouwen...en toch weer te vertellen wat er in je hart leeft..
VerwijderenWat heb je deze gevoelens mooi verwoordt: gevoelens ongrijpbaar, maar tastbaar in woorden... Ik hoop zo dat het weer wat beter met je gaat! Hoop gauw weer een berichtje van je te lezen...
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Tineke, het gaat stukje bij beetje beter. Ik ben voor het eerst sinds heel lang weer even op mijn eigen blog aan het kijken. lief dat je aan me dacht.
VerwijderenDiep, pijnlijk, kwetsbaar. Daarom zo puur & echt...
BeantwoordenVerwijderenZo herkenbaar ook. Dank voor delen,
Zijn nabijheid gewenst, ook al voel je die vaak niet. Maar eventjes iets van Hem, kan al een zegen zijn. Een warm lichtstraaltje, dwars door de waarom's heen.
bé His
You who live in heaven
BeantwoordenVerwijderenHear the prayers of those of us who live on earth
Who are afraid of being left by those we love
And who get hardened by the hurt
Is if You who live in eternity
Hear the prayers of those of us who live in time
We can't see what's ahead
And we can not get free of what we've left behind
I'm reeling from these voices that keep screaming in my ears
All the words of shame and doubt, blame and regret
I can't see how You're leading me unless You've led me here
Where I'm lost enough to let myself be led
(Hard to Get, Rich Mullins)
https://www.youtube.com/watch?v=UFNB2oVcNgg
Dank je wel Hans, wat een mooie tekst! Het gaat al weer ietsie beter met me, en ik ben met een moeilijk leerproces bezig wat nog wel even zal duren, maar er zit beweging in.
Verwijderen