"gewoon" thuis

(uit de oude doos, maar nog steeds herkenbaar)

"gewoon" thuis

Wat doe ik hier in huis, mijn Heer? 

de kinderen schreeuwen, 

ik wil meer 

er is geen enkel ding dat moet 

en toch voelt het benauwd 

Ik weet hoe dankbaar ik moet zijn 

dat klagen ongehoorzaam is 

dat ik mijn taak niet mijden mag 

maar dat voelt nu als ergernis 

soms is het hier zo koud 

Zit dan uw eer in wasgoed God? 

In schoonmaakmiddel en in bleek, 

In schone luiers heel de week, 

In brood met hagelslag 

Ik weet hoe dankbaar ik moet zijn, 

dat zeuren nu uw zaak niet dient, 

dat u mij altijd wilt voorzien 

van wat ik nodig heb 

Dat ik niet klagen mag... 

Ik trek uw kinderen op schoot 

en lees ze voor en zing wat geks 

en ik ontdek opnieuw mijn taak 

zoals zo vaak 

U werpt een kleine zonnestraal 

door pas gewassen ramen 

noemt zachtjes onze namen 

zo zacht dat ik het horen kan 

en hardop zeg ik amen 

Ook nu vandaag, nu 't wasgoed wacht 

heb ik een stukje taak volbracht 

van 't grote plan van uw behoud 

en nu is het niet langer koud 

Maar in Uw warmte en uw licht 

kus ik een klein betraand gezicht en 

zeg ik: stil maar, wacht maar, kind. 

U zorgt dat ik mijn lied weer vind. 

Dan wordt het stil U lacht mij toe 

Hoe doet u dat toch elke keer? 

Dank U, Mijn God, ik weet het weer, 

ik weet wat ik hier doe.

Loïs