Mijn ziel is stil, ik heb gewoon geen woorden
het is de angst en ook het diep ontzag
het zijn de felle woorden die we hoorden
de vele bloemen op die hete dag
het zijn de tranen voor de onbekenden
die nu bekend zijn liggend in het veld
het zijn de ogen die zich steeds afwenden
terwijl het dan de oren wordt verteld..
waar bent U God, ik wil u echt vertrouwen
maar bijna wordt dit leven mij teveel
ik zie zovelen vluchten, mensen rouwen
de onmacht grijpt me steeds weer naar de keel
de knuffels in het veld als stille aanklacht
verdrijven mijn gevoel van 't komt wel goed
door oorlogsdreiging en door alle aandacht
weet ik niet meer hoe ik nog bidden moet
mijn ziel is stil,
de stilte is nu veilig
de stilte van mijn hart heel dicht bij u
want U bent God
en U alleen bent heilig
omgeef mij, omgeef alle mensen nu.
