je hoopt een stem te horen
die zegt: kom maar bij mij
hier kun je heerlijk huilen
het geeft niet, voel je vrij
Je hoopt een hand te voelen
die t even lichter maakt,
bemoedigend aanwezig,
te worden aangeraakt
maar mensen zijn maar mensen
en net zo dom als jij
ze weten niet van wensen
ze lopen zo voorbij
maar hoho niet zo haastig
dit is het einde niet
Er is wel Iemand anders
die weet van je verdriet
Zijn stem klinkt in de stilte
zijn hand voelt als de wind
Hij vangt de kleinste tranen
jij bent zijn lieve kind
Je beukt met al je vragen
je vuisten op zijn borst
en schreeuwt dat Hij niet luistert
niet ziet wat jij nu torst
Hij strijkt je langs je haren
trekt jou tegen zich aan
en wacht tot jij bent uitgeraasd
en bent gestopt met slaan
en dwars door al je snikken
klinkt dan zijn stille stem
die je eerst niet leek te horen
maar plotseling hoor je hem:
Ik ken je, ik ben bij je
kom maar, kom maar bij mij
hier kun je heerlijk huilen
het geeft niet, voel je vrij
wat weet jij van het leven?
heb jij een mens bedacht?
kun jij een ander geven
waar diegene op wacht?
Wees stil, erken mijn leiding
laat los, geef terug aan mij
en voel mijn handen onder je
leef! leef! ja leef voor mij!
