Even, voor mijn eigen afleiding iets heeeeeeel anders dan anders.
Binnenkort word ik weer tante, ik hoop het te worden in elk geval. En als alles goed gaat kan mijn zusje binnen nu en kort gaan bevallen van haar eerste kindje.
Ik ben nogal nieuwsgierig geschapen, en dit soort gebeurtenissen kunnen mij altijd enorm bezighouden. Want is mijn nieuwe familielid een jongen of een meid, en hoe zal het gaan heten?
Al vanaf dat ik enigszins bewust was, was er altijd wel een baby op komst in onze familie. Eerst kreeg ik nog 5 broertjes/zusjes en daarna waren er ooms en tantes die gezinsuitbreiding kregen. Omdat ik al op mijn 15e verkering had, en Roop ook uit een groot gezin komt, waren daarna dus de zwagers en schoonzussen het slachtoffer van mijn grote hobby: geslacht en naam raden.
En natuurlijk kwamen toen mijn eigen kuikens, maar dat was maar half zo spannend, want de naam bedachten we toen natuurlijk zelf.
Ik ben er goed in, kan ik met trots zeggen. Al menig keer heb ik het bij het juiste eind gehad.
Heel wat keren zat ik zelfs zo goed dat ik bijvoorbeeld dacht: "het wordt een jongetje en hij heet of Jeroen of Sander." Als dan het kind geboren werd bleek hij Jeroen Sander te heten.
Leuk leuk leuk...
Een eerste kind van iemand is altijd wat lastig, je kent dan namelijk de smaak van de ouders niet. Dus wat naam betreft zit ik dan meestal fout.
Maar nu is dus mijn zusje aan de beurt...
en ik denk dat het een jongetje is. Dat zet ik hier neer, en als het zo is, dan kan ik laten zien dat het werkt.
haha sta ik straks enorm voor schut als het tóch een meisje is. Maar ja, 50 procent kans dat ik het goed heb.
En hoe hij dan gaat heten? Tja dat is dus moeilijk in dit geval. Mijn zwager heeft nogal een andere smaak dan mijn zus. En het is hun eerste kind...
En, mijn zus leest dit blog en als ik dan iets schrijf wat zij heeft bedacht, bedenkt ze stiekem snel iets anders...
Eén van onze dochters vindt dat hij Kyrian moet gaan heten, en ik denk dat dat wel een naam is die mijn zus mooi vindt. Ze houdt wel van bijzondere namen, net als ik.
Nou, en nu moet ik mezelf bij de kladden pakken en vermanen: heb geduld!! nog even, dan weet je het. Nog even en dan ben je benieuwd hoe híj zijn kind zal noemen, want het zal wel nooooooit overgaan deze handicap..
dinsdag 24 februari 2015
vrijdag 20 februari 2015
liedteksten en flarden van gedachten...
Het is voor ons een moeilijke en spannende tijd geweest. En eigenlijk is het nog niet voorbij.
Maar in deze tijd komt er iets boven water wat ik veel te vaak negeer.
God heeft mij een troost gegeven die ik mag gebruiken in tijden die zwaar zijn. Hij geeft mij liedteksten in mijn hoofd. Soms Engels talig zelfs!! en ik ben echt niet enorm goed in Engels. Maar soms ook gewoon in het Nederlands.
Vandaag wil ik de nieuwste tekst met jullie delen. Gewoon omdat deze tekst denk ik meer zegt dan alle andere woorden die ik erbij kan verzinnen.
liefs Loïs
Maar in deze tijd komt er iets boven water wat ik veel te vaak negeer.
God heeft mij een troost gegeven die ik mag gebruiken in tijden die zwaar zijn. Hij geeft mij liedteksten in mijn hoofd. Soms Engels talig zelfs!! en ik ben echt niet enorm goed in Engels. Maar soms ook gewoon in het Nederlands.
Vandaag wil ik de nieuwste tekst met jullie delen. Gewoon omdat deze tekst denk ik meer zegt dan alle andere woorden die ik erbij kan verzinnen.
liefs Loïs
I'm feeling so vulnerable
when my dress is halfway down
but the docter wants to know
if there is anything to be found
in this aching body
that, i know, is just for rent
it is sending me a message
that we try to understand:
this life is tamporary
but we kling to it as glue
there's so much to discover
there is so much to pursue
but walking the hospital hall
feeling o so tired and small
i am, waiting ready to fall
in the arms of Jesus..
We are so vulnerable
when our walls are tumbling down
affraight of who we are,
what kind of truth there might be found
and our lives are empty
so we fill them up with pride
But the message that He sends us
is to surrender, not to hide
this live is temporary
when this live is all we know
and it is really hurting
that we have to let it go
but walking the hospital hall
feeling week and vulnerable
we are finally ready to fall
in the arms of Jesus
so fall
fall
there's a promiss he gives to all
if you surrender all
you will be remade whole
This life is temporary
but the comfort that he gives
that who so ever believes in him
lives
Labels:
gedichten,
liedteksten,
ziek
Abonneren op:
Posts (Atom)