Pagina's

maandag 1 juni 2015

ongrijpbaar

Ik merk dat ik me af ga sluiten
niemand mag meer binnen
de muren worden hoger
de gordijnen gaan dichter
de pijn wordt dieper
de paniek wordt groter
de mensen worden kleiner
hun oordeel wordt harder
mijn gedachten gaan vlugger
mijn woorden worden minder
mijn tranen worden zouter
mijn wil wordt breekbaar
mijn moed verdwijnt
wat warm was wordt koud
wat enthousiast was wordt onverschillig
wat vragen had verbittert
wat mens was wordt ding...

wanneer word ik vrij
wanneer word ik weer mij?

15 opmerkingen:

  1. Het spijt me zo voor je ( als het tenminste over jezelf gaat). Lieve groeten. Ik weet uit ervaring dat het echt anders kan worden. Maar dat het tijd kost.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel veel sterkte!!! Herkenbaar maar genezen, houdt moed!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ach wijffie.. wat jammer! Voel je maar gauw weer beter!! Ik bid voor je. liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach lieverd! Kon ik je maar even knuffelen... Er komt een moment dat je weer open gaat, dat je muur wordt afgebroken en dat je weer helemaal jezelf bent. Houdt moed tot die tijd!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ach lieverd! Kon ik je maar even knuffelen... Er komt een moment dat je weer open gaat, dat je muur wordt afgebroken en dat je weer helemaal jezelf bent. Houdt moed tot die tijd!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het allerbeste....in en met alles !

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Denk veel aan je. En dan stuur ik in gedachten steeds heel veel knuffels en liefde jou kant op. Hoop dat je ze af en toe een beetje voelt! (Als een smakzoen die ineens aan komt waaien ;) ) X

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoe is het nu met je emoties?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. de emoties zijn inmiddels wat bedaard. Het proces van acceptatie en aanvaarding van mijn eigen gebreken zal nog wel een poosje duren. Ik weet dat ik daar liefdevolle mensen bij nodig heb, maar wat wordt je als mens snel gekwetst...en hoe moeilijk is het dan om toch weer te vertrouwen...en toch weer te vertellen wat er in je hart leeft..

      Verwijderen
  9. Wat heb je deze gevoelens mooi verwoordt: gevoelens ongrijpbaar, maar tastbaar in woorden... Ik hoop zo dat het weer wat beter met je gaat! Hoop gauw weer een berichtje van je te lezen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Tineke, het gaat stukje bij beetje beter. Ik ben voor het eerst sinds heel lang weer even op mijn eigen blog aan het kijken. lief dat je aan me dacht.

      Verwijderen
  10. Diep, pijnlijk, kwetsbaar. Daarom zo puur & echt...
    Zo herkenbaar ook. Dank voor delen,
    Zijn nabijheid gewenst, ook al voel je die vaak niet. Maar eventjes iets van Hem, kan al een zegen zijn. Een warm lichtstraaltje, dwars door de waarom's heen.
    bé His

    BeantwoordenVerwijderen
  11. You who live in heaven
    Hear the prayers of those of us who live on earth
    Who are afraid of being left by those we love
    And who get hardened by the hurt

    Is if You who live in eternity
    Hear the prayers of those of us who live in time
    We can't see what's ahead
    And we can not get free of what we've left behind
    I'm reeling from these voices that keep screaming in my ears
    All the words of shame and doubt, blame and regret

    I can't see how You're leading me unless You've led me here
    Where I'm lost enough to let myself be led

    (Hard to Get, Rich Mullins)
    https://www.youtube.com/watch?v=UFNB2oVcNgg

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Hans, wat een mooie tekst! Het gaat al weer ietsie beter met me, en ik ben met een moeilijk leerproces bezig wat nog wel even zal duren, maar er zit beweging in.

      Verwijderen

Fijn als je een reactie achterlaat, ik ben heel benieuwd naar jullie mening , ervaring en kritiek. het wordt gewaardeerd!!