Pagina's

maandag 11 januari 2016

het is oké om mij te zijn

Heel langzaam kruip ik door de pijn
en hoor heel zacht mijn bange stem:
"het is oké om mij te zijn
en ik ben zéér geliefd door Hém"

De angstige verkenningstocht
duurt langer dan ik had gewild
na elke bocht komt nóg een bocht
en ik kalmeer mezelf nu mild

'toe maar, ontdek maar wie je bent
zo lang mocht jij er al niet zijn'
Maar Hij heeft mij het eerst herkent
legde zijn hand toen op de pijn.

de grot is steeds een spiegelwand
die confronteert en reflecteert
maar dit hier is geen niemandsland
dit land wordt nu gerespecteerd

want hier is 'ik' en hier is 'mij'
hier is wat altijd al mocht zijn
en in de spiegel zie ik: hee
hier kruipen we nu met z'n twee

de grote ik, de kleine mij
zij houd zich heel goed vast aan mij
en ik herhaal steeds het refrein:
'het is oké om mij te zijn!"


Lois/

9 opmerkingen:

  1. Eh ... Amen dan maar!

    Knap geschreven en heel herkenbaar voor mij.
    Dank je wel!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sjonge.. ik word er een beetje stil van. Als tiener schreef ik ook altijd van dit soort gedichten. Ik vind het een mooi gedicht. En ook nog steeds, al is het dan een beetje, herkenbaar ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi! Ik moest denken aan 1 Cor. 13:12

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik zag u blog via andere blogster, zo gaat dat, ik volg blogjes die te maken hebben met haken,koken,fotografie en leuke momenten uit ons leven, ik kijk naar om terug te komen, groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn als je een reactie achterlaat, ik ben heel benieuwd naar jullie mening , ervaring en kritiek. het wordt gewaardeerd!!