Zoals in psalm 42 zo mooi staat:
tranen zijn mijn voedsel dag en nacht, omdat mensen mij vragen: "waar is nu die God van je?"
(in mijn eigen woorden dan)
Je ziet om je heen gebeuren wat jezus al aan heeft gekondigd in Matt. 24
En omdat de wetteloosheid toeneemt, zal bij velen de liefde bekoelen.
Ik hoef je vast niet te vragen hoe dat in jouw leven is. We hebben allemaal te maken met de gebrokenheid van het leven. We kennen allemaal mensen met Kanker, we kennen allemaal mensen van wie het huwelijk stukloopt, we kennen allemaal mensen die het verkeerde pad hebben gekozen en zichzelf en anderen verdriet doen.
Soms kan het zo stormen in je hoofd. Al die vragen over waarom dit, en waarom dat.
Maar de enige manier om rust te krijgen in je hart is naar God gaan. Die alles overziet. Hij die de antwoorden weet. Hij die alles in de hand houdt, al ziet het er van beneden vaak uit als een chaos.
Het sleutelwoord is vertrouwen. Vertrouw je je pappa? Vertrouw je erop dat het goed komt, omdat Hij van je houd?
Word maar stil, mijn ziel...Hij is je Verlosser en je God!
Ja, sommige dingen kunnen zo enorm pijn doen. Precies die dingen die jij zegt, ja. Helemaal als het dichterbij komt.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig, dit vind ik zo'n heel prachtig lied.
Er was een periode, dat ik dit lied elke avond luisterde, voordat ik 's avonds naar bed ging.
Mooi geschreven hoor, ik ben er stil van.
BeantwoordenVerwijderendank je wel... dat kan ik vandaag goed gebruiken.
BeantwoordenVerwijderenliefs mama.
Dank je wel voor dit blogje vanuit de gebrokenheid van ons leven. gelukkig maar dat we omhoog mogen kijken naar onze Vader in de hemel. Daar krijgen we een hemels perspectief van :-)
BeantwoordenVerwijderen