psalm 139 volgens Loïs

Heer U kent mij, U doorgrond mij....

U kent en snapt mij beter dan ikzelf. Ik snap niet waarom ik soms ineens moet huilen, of juist een enorm overwinningsgevoel kan hebben. Ik snap niet waarom ik onredelijk kan doen tegen de kinderen en heel lang blijf vinden dat ik het recht heb om zo te doen...

U weet het als ik zit of sta...

En dat niet alleen, maar ook wat een moeite het kan zijn om op te staan wanneer ik pijn heb, en wat een moeite het kan zijn om te gaan zitten, wanneer ik mij zelf voorbij ren, en meen geen rust te kunnen nemen, omdat ik anders faal...

U doorziet van verre mijn gedachten...

Ook de gedachten die ik niet wíl hebben. Ik schaam mij soms zo voor al die gedachten van oordeel en kritiek op mensen om me heen. Dat ik de neiging heb te denken dat ik moet presteren voor ik uw liefde verdien...

Ga ik op weg, of rust ik uit, U merkt het op...

En ik me maar alleen voelen overdag, en denken dat niemand naar me omziet of me echt wil begrijpen...

Met al mijn wegen bent U vertrouwd...

Terwijl Uw wegen voor mij soms zo ondoorgrondelijk zijn. U doet niet zómaar iets...

Geen woord ligt op mijn tong, of U Heer kent het ten volle...

Hoe vaak weet U de woorden al die ik later zou willen terugdraaien. Had ik ze maar nooit gezegd!
Maar ook deze blogs die ik schrijf, de gedichten die ik van U krijg...

U omsluit mij van achteren en van voren, U legt Uw hand op mij...

Niet dreigend , maar liefdevol zegenend, en dát terwijl U mij zo goed kent. Wat een genade!

Wonderbaarlijk zoals U mij kent, het gaat mijn begrip te boven...

Help mij om te geloven in Uw grootheid en almacht en genade...

Hoe zou ik aan Uw aandacht ontsnappen, hoe aan Uw blikken ontkomen...

U ziet toch alles, U bent toch óveral bij? U ziet wat mijn ogen zien, U hoort wat mijn oren horen, en toch hoor ik en zie ik onreinheid en laat ik het toe omdat ik meen dat het wel mee valt...

Klom ik op naar de hemel- U tref ik daar aan,
lag ik neer in het dodenrijk- U bent daar...

Wat een troost en zegen dat alles me kan ontvallen behalve Uw aanwezigheid...

Al verhief ik mij op vleugels van de dageraad, al ging ik wonen voorbij de verste zee, ook daar zou uw hand mij leiden, zou uw rechterhand mij vasthouden...

Want zónder U zou ik niets kunnen doen..dus alles wat ik doe is in Uw plan vastgelegd, U weet al de keuzes die ik ga maken...

Al zei ik: laat het duister mij opslokken, het licht om mij heen veranderen in nacht...

En Heer hoe vaak heb ik dat al niet gedacht of gezegd..U weet hoe vaak...

Ook dan zou het duister voor U niet donker zijn- de nacht zou oplichten als de dag, het duister helder zijn als het licht...

Want waar U bent daar is het licht, want U bént het Licht der wereld...

U was het die mijn nieren vormde, die mij weefde in de schoot van  mijn moeder...

U hebt mij gewild. Zelf bedacht en gemaakt. Dat zou ik vaker moeten bedenken wanneer ik mijzelf weer een onmogelijk raadsel vind, en ik liever een ander zou zijn...

Ik loof U voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan, wonderbaarlijk is wat U gemaakt hebt, ik weet het tot in het diepst van mijn ziel...

Dank U Heer, dat U mij liefhebt. Mij talenten gaf om voor U te gebruiken...

Toen in in het verborgene werd gemaakt, kunstig geweven in de schoot van mijn moeder, was mijn wezen voor U geen geheim. Uw ogen zagen mijn vormeloos begin, alles werd in Uw boekrol opgetekend, aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één...

U besloot mij toe te vertrouwen aan de zorg van mijn ouders zodat zij  mij zouden vormen, maar tegelijk hield U in Uw hand wat zij niet kunnen: U kent al mijn dagen, dus ook mijn levensduur...

Hoe rijk zijn Uw gedachten God, hoe eindeloos in aantal...

Mijn  eigen gedachten zijn al zoveel, Hoeveel moeten die van U dan wel niet zijn? Het duizelt me..

ontelbaar veel, meer dan er zandkorrels zijn...

Als we dan toch een beeld willen hebben bij die hoeveelheid..dan de zandkorrels maar...

Ontwaak ik, dan nog ben ik bij U..

Ontwaak ik uit dit leven, dan heeft zelfs de dood mij niet van U kunnen scheiden...

God breng de zondaars om, -weg uit mijn ogen, jullie die bloed vergieten- Ze spreken kwaadaardig over U, uw vijanden misbruiken Uw naam...

Maar wees genadig Heer en vergeef het hun als ze niet weten wat ze doen, geef dat ik het oordelen aan U overlaat en voor hen bid om bekering...

Zou ik niet haten wie U haten Heer, niet verachten wie tegen U opstaan?...

..Ook al zijn het BN-ers of Celebs die populair zijn, en achter wie de wereld aan hobbelt in aanbidding. Ook al zijn het fotomodellen of buisness-mensen. Wanneer ze Uw werk te gronde richten en zich niet aan U willen storen...

Ik haat het zo fel als ik haten kan, ze zijn mijn vijand geworden...

Omdat ze Uw vijanden zijn, en in dienst staan van Satan. Omdat ze Uw heiligen verleiden en Uw tempel vertrappen...Omdat ze mij verleiden U te vergeten en me te richten op aardse dingen...

Doorgrond mij God, en ken mijn hart, peil me, weet wat me kwelt,
Zie of ik geen verkeerde weg ga, en leid me op de weg die Eeuwig is....

Ik ben niets beter dan zij, maar dankzij Uw zoon die de Eeuwige Weg is, kan ik de goede strijd strijden. Help mij met mezelf. Juist omdat U me kent weet U dat ik het niet zal redden uit mijzelf.
U bent God, U regeert.

Amen