Voor N.

Wat is het donker in jouw dal

wat is het mistig overal

ik zie het pas nu ik naast jou kom lopen

En ik kan straks weer terug naar licht

terwijl jij wandelt zonder zicht

en steeds maar weer op horizon blijft hopen

ik voel je wanhoop en je boosheid

zoveel verdriet en radeloosheid

je knieën knikken en je schouders zijn gebogen

en alles sluit zich om je heen

ik ben híer, maar jij blijft alleen

en wordt steeds meer de diepte in gezogen

wat is het moeilijk in jouw dal

ik zie slechts duister, overal

wat moet dat zwaar zijn om dat al zo lang te dragen

ga jij maar zitten hier en wacht

dan ga ik door de zwarte nacht

dan ga ik voor jou om versterking vragen

het duurt misschien lang

maar wees niet bang'

en droog de tranen op je wang

als Jezus komt dan móet het duister wijken

strek dus je benen, hef je hoofd

-zo lang je in het Licht gelooft- 

om hoopvol naar je Heiland uit te kijken

Loïs