jaarwisseling

Dit is dan weer een einde

En ook een nieuw begin

Er is geen grens te trekken

Je loopt er zomaar in

Het maakt me soms weemoedig

En licht melancholiek

Dan voel ik me niet moedig

Maar angstig  in paniek

Maar in die dolle drukte

Van vuurwerk en de tijd

Houd ik zijn hand krampachtig vast

En raakt Hij mij niet kwijt

En langs zijn sterke vaderarm

Glijd dan mijn blik omhoog

En zie ik dat Hij naar me kijkt

Hij heeft me in het oog

En samen kijken we naar ’t licht

En in mij wordt het stil

Wat er nu ook nog komen gaat

’t gaat nooit buiten zijn wil

creatief met haar (3)

Zonet heb ik Neeltje Rietveld aan de telefoon gehad. Zij werkt voor het tijdschrift jente. In Februari komt er een artikeltje in over de kapsels die ik maak. Ik voel me natuurlijk zéér vereerd!

Onze dochters waren in alle staten toen ze ervan hoorden dat mama in een tijdschrift komt.
In eens is het heel fijn om stil te zitten voor een kapsel. Overal moet mama foto's van maken, en zo komt  het dat ik weer wat foto's voor jullie heb om te laten zien.

Gewoon erg leuk om allerlei kapsels te proberen. Ach en er mislukt ook nog wel eens wat, maar who cares?

strikje van haar

slangenvlechtje, van vier strengen

gewoon uitprobeersel dat leuk is uitgepakt!

kris-kras invlecht

gevlochten staart, en dan een knotje van gemaakt

hier van de zijkant

deze foto is gemaakt door Mariska de Groot voor het tijdschrift Jente. Weet nog niet of deze ook wordt gebruikt bij het artikel.voor Mariska de Groot klik hier

een woorden-verzamel-schrift..

Onze jongste dochter is vijf en nogal bijdehand. Ze krijgt nou eenmaal veel mee van de meiden die boven haar zitten. Al heel vroeg sprak ze in volzinnen en ze kende alle letters van het alfabet voor ze naar school ging.
Haar juf had dan ook al voor de zomervakantie een paar keer een opmerking gemaakt over haar slimmigheid, en wij, haar vader en ik, dachten dat ze zou doorstromen naar groep 2. Maar nee, ze was nog iets te veel kind om al naar groep 2 te kunnen. Haar juf zei dat ze beter nog een jaartje groep 1 kon doen.
Ze was niet taakgericht..

Omdat wij al enige ervaring hebben met ADHD komt me dat niet heel raar voor. Al onze dochters hebben een korte concentratie en zijn nogal fladderig van aard. Ik denk zelf niet dat dat over gaat van een extra jaartje groep 1. Maar ach, we hebben alle tijd en als ze zich ontwikkelen wil zal ze dat sowieso wel doen, of ze nou in 1 of 2 zit.

Een half jaar verder blijkt dat ze echt niet van plan is te wachten op de rest. Ze leest inmiddels en schrijft ook al. Daar heb ik niets voor gedaan, ze doet het zelf.
Af en toe houd ik mijn hart vast: ze moet nog 2 jaar wachten voor ze écht "gaat leren lezen" en dan zal ze zich vreselijk vervelen denk ik. Maar komt tijd komt raad.

's Avonds als ik haar in bed leg heeft ze altijd het hoogste woord. Eerst avondgebedje, dan voorlezen en dán tadadadaaaa moet mamma een grapje doen. Tja, maar mijn fantasie is gewoon wel eens op. Bovendien heb ik lang niet altijd de energie of het humeur voor een grapje.
Maar nu heb ik iets nieuws bedacht in plaats van een grapje. Het Woorden-Verzamel-Schrift.
Ze heeft een schriftje uitgezocht en iedere avond mag zij er iets in schrijven wat mama dan moet voorlezen.

Het is een daverend succes. Ik weet van te voren niet wat ze gaat schrijven en ze vind het helemaal geweldig dat zij iets schrijft en dat mama dat dan ook nog kan lezen. zelf heb ik er maar even onder geschreven wat er staat, want misschien kan ik het later niet meer precies lezen, maar ik vind het super knap.

Bij 14 december was ze té ziek en heb ik dus maar opgeschreven wat ze zei. De dag er na hebben we overgeslagen, maar verder hebben we er dikke lol in samen.
Schrijfstertje in de dop.

Het scheelt me in elk geval een hoop grapjes om te verzinnen. na vijf jaar grapjes ben je daar ook wel eens klaar mee.
Geweldig he, die ongecontroleerde letters en die verzinsels van een vijfjarig brein?

kerstkaart

Dit is onze kerstkaart dit jaar.

Alvast gezegende dagen!

stil

Soms kan het verdriet in dit leven je treffen als een mokerslag. Zomaar ineens kunnen de tranen komen om al  de pijn en al het verdriet. De gebrokenheid, de liefdeloosheid.

Zoals in psalm 42 zo mooi staat:

tranen zijn mijn voedsel dag en nacht, omdat mensen mij vragen: "waar is nu die God van je?" 

 (in mijn eigen woorden dan)

Je ziet om je heen gebeuren wat jezus al aan heeft gekondigd in Matt. 24

En omdat de wetteloosheid toeneemt, zal bij velen de liefde bekoelen.

Ik hoef je vast niet te vragen hoe dat in jouw leven is. We hebben allemaal te maken met de gebrokenheid van het leven.  We kennen allemaal mensen met Kanker, we kennen allemaal mensen van wie het huwelijk stukloopt, we kennen allemaal mensen die het verkeerde pad hebben gekozen en zichzelf en anderen verdriet doen. 

Soms kan het zo stormen in je hoofd. Al die vragen over waarom dit, en waarom dat.

Maar de enige manier om rust te krijgen in je hart is naar God gaan. Die alles overziet. Hij die de antwoorden weet. Hij die alles in de hand houdt, al ziet het er van beneden vaak uit als een chaos.

Het sleutelwoord is vertrouwen. Vertrouw je je pappa? Vertrouw je erop dat het goed komt, omdat Hij van je houd?

Word maar stil, mijn ziel...Hij is je Verlosser en je God!

soms moet je even gek doen

Het is zo! Soms heb je gewoon de behoefte om te lachen en gek te doen.
Ik kan gewoon verlangen naar even de slappe lach, maar ja de slappe lach is niet maakbaar, die moet gewoon gebeuren.
gek doen en humor zijn belangrijk ik het leven. Helemaal zelfspot kan enorm bevrijdend werken.
Ik probeer het aan mijn kinderen mee te geven.

Nu wat gekkigheid van ons op de foto.

letterlijk gezichtsbedrog

mam, kijk eens hoe hard ik ben gegroeid!

 Volgens de foto's hieronder zijn wij nogal slaperig van aard...

tel je zegeningen...

sorry  mam ik heb dyslectie, maar je snapt de bedoeling

 En helaas wordt ik nog wel eens voor verkleedpartijtjes gevraagd.. vind ik natuurlijk verschrikkelijk!! (ahumbaba)

al kun je dat ook gewoon met de computer doen

ach nou ja ...

als er maar af en toe wat te lachen valt!

nee, je bent niet wat je doet..

Ik vind het een ellendige strijd. Welke?
De strijd tegen het idee dat kinderen zijn wat ze doen.
Kinderen dóen soms vervelend, maar dat wil nog niet zeggen dat ze vervelend zíjn!!
Kinderen doen soms moeilijk, maar dat wil nog niet zeggen dat ze moeilijk zíjn.
En zelfs al doen kinderen heel erg vrolijk, dat wil ook niet zeggen dat ze het zijn.

Laatst kwam weer een van onze dochters thuis met een sip snoetje. "wat is er?" vroeg ik.
-"ik ben maan." verkondigde ze. "Ben jij máán?" vroeg ik alsof ik haar niet had verstaan.. "wat is maan?"-"iedereen is met rekenen zon, en ik ben maan." zei ze om zich te verduidelijken.
"lieverd, jij bént geen maan, " zei ik, "jij dóet maan. En dat geeft niks. Jij bent een meisje, jij bent mijn dochter, jij bént Gods lieve kind, en jij dóet maan."
Ze schudde haar hoofd, "ik ben met lezen zon, en met rekenen maan, en met taal ook zon, en daarbij is (.naam...)  maan en (.naam van een ander kind....) sterren. Maar ik wil zon zijn en...(ratel ratel ratel)."
Nog een keer begon ik op  mijn meest verantwoorde moeder toontje: "jij bént geen maan. Want jij bent niet je rekenwerk. Jij bent een meisje die rekenen moeilijk vind, maar jij bent niet een moeilijk meisje dat rekent.."

Sowieso heb ik moeite met de prestatiegerichte maatschappij waarin onze kinderen opgroeien. In elk geval gaat het dan om prestaties die geen eeuwigheidswaarde hebben.
Mijn kinderen (en alle kinderen)  hebben hun eigen talenten, waar ik trots op ben en van geniet. Maar ze zijn niet wat ze kunnen.
Ik houd van ze om wie ze zijn, niet om wat ze doen.
Zo vaak hoor ik moeders zeggen: "die van mij zijn soms zo vervelend!" maar ze bedoelen: ze dóen soms zo vervelend.

Misschien leg ik op alle slakken zout. Maar tóch hoop ik dat ik bij mag dragen aan bewustwording bij ouders over wat je zegt tegen je kind.
Vooral als je kind gevoelig is, (die van mij zíjn dat, al doen ze het niet altijd;-)) is het belangrijk om op je woorden te letten.
Vermijd ook woorden zoals "altijd" en "nooit" wanneer je het over het gedrag van je kind hebt. Dus niet: "jullie luisteren ook nooit, als ik wat zeg" maar: "ik heb zojuist dit en dat gezegd en ik merk dat jullie daar niet naar luisteren. Dat vind ik vervelend gedrag." Dus niet: "Je bent altijd te laat beneden." maar: "jij bent vaak laat beneden, en dat vind ik niet leuk."

Ik heb het moeten leren, dat geef ik toe... Maar de winst in het zelfbeeld van je kind is de moeite waard.
Ik wilde alleen dat ze zoiets op de Pabo zouden leren. Of wanneer dat al geleerd wordt, dat leerkrachten daarmee zouden oefenen.
Zodat al onze kinderen leren dat ze waardevol zijn. Alleen al om het feit dat ze schepsels zijn van een grote God, die ze met aandacht en liefde schiep in de buik van hun moeder.

Jong

Jong

Leg maar af wat last is in je leven

breng het maar bij mij, hier bij het kruis

dan zal ik mijn vrede aan je geven

toekomst in een eeuwig vaderhuis

er is kracht daar

doe maar wat je zong

stil maar, wacht maar

eens maak ik je jong

Kom maar hier ik strek vermoeide benen

en ik hef je hoofd, kijk mij maar aan

straks is alle zware last verdwenen

zul je zomaar bij mij binnengaan

er is kracht daar

doe maar wat je zong

stil maar, wacht maar

eens maak ik je jong

Blijf maar vol vertrouwen op mij wachten

want de toekomst is gegarandeerd

ik schenk hulp en ik geef nieuwe krachten

wie mij onophoudelijk vereerd

Loïs

surprises hellup!!

Ja ja ja, de "goedheiligman" is weer in het land. We geloven niet in hem, hebben dat ook nooit gedaan, maar hebben er wel ieder jaar weer lol in.
Gedichten, ach daar kan ik nog wel mee uit de voeten. Maar dan de surprises: HELP! Nou kun je denken dat ik creatief ben, maar ik val mezelf daar nog wel in tegen.
Tot nu toe is het meestal wel gelukt, maar altijd op het nippertje.

Onze oudste kan natuurlijk ook al wat zelf maken, dus waar maak ik me druk om? Ja, ze heeft zo weinig vrije tijd met haar drukke schoolrooster en is al net zo perfectionistisch als haar moeder...
"Mam, helpt u me dan?" zegt ze met haar zieligste ogen.. Ze gaat vervolgens niet alleen met school, maar ook nog eens met Catechisatie lootje trekken. Dus dat zijn al 2 surprises. Dan nog 2 van de middelste twee meiden..
Tjonge, wat leuk, ahumbaba.
Ik zal even wat foto's plaatsen van surprises van vorige jaren...

Zie hier: een keukentje van een kartonnen doos. Een botervlootje is de gootsteen. De kraan van karton en zilverfolie.
de knoppen zijn doppen van yoghi-flessen.
Op de zijkant (het wolkje) zit het gedicht geplakt.
O ja, de soeplepel is van een stukje eierdoos.

deze was heel eenvoudig. Een doktershandschoen als hand, gevuld met zand, of watten ofzo.
en een closetrol als pols. Nagellak tekenen en voila.

dit was een kaptafeltje. Daar heb ik er twee van gemaakt. Ik heb een kartonnen doos gebruikt voor de basis. Die met kadopapier omplakt. Zilverfolie als spiegel en de kam en het potje van karton.

Zo simpel kan het dus zijn, maar ja... Nu ik weer wat nieuws moet verzinnen denk ik weer: dat lukt me nooit.

Mijzelf een beetje kennende komt het wel goed, maar ik heb er wel stress van hoor.

Maken jullie ook altijd surprises? Nog leuke ideeën?

zo gaat dat

Ik teken graag. Voor een projectje ben ik bezig mijn vriendinnen te tekenen. Nu wil ik weer eens laten zien hoé ik werk. Gewoon zonder regels eigenlijk, meer op gevoel.

zo gaat dat:

vul ogen en lippen vast in, zo kun je beter werken aan een gezicht met een uitdrukking

probeer verschillende kleuren uit om te zien wat werkt

geef de uitdrukking weer, nog grof, details komen nog

werk aan de gelijkenis door details te tekenen

blijf net zo lang kijken en bijwerken tot je tevreden bent.
het helpt daarbij om de tekening steeds even weg te zetten zodat je met een frisse blik kijkt.

gedeeltes die ik niet zo mooi vind, verander ik net zo  lang tot ik er blij mee ben.

aanbeveling voor deze bloggers

Margaretha de Swaert heeft mij genomineerd voor bovenstaande Award.
Dat vind ik natuurlijk super-cool! Gewoon omdat het fijn is als je merkt dat anderen plezier hebben aan het lezen van jouw buhdenksoltjus !

De regels van deze award zijn alsvolgt:

* vertel 11 dingen van jezelf
* beantwoord de 11 vragen , die aan je gesteld worden
* maak 11 nieuwe vragen
* kies 11 bloggers met minder dan 200 volgers en stuur hen dit Award
* laat het hen weten
* bedank de persoon, van wie je de nominatie kreeg

Dat laatste heb ik bij deze al gedaan. Ik voel me zeer vereerd!

Nu 11 dingen van mijzelf vertellen:
* Ik ben een geliefd kind van de Almachtige God, verlost door het bloed van Jezus, en gesterkt door de kracht van de Heilige Geest.
* Ik houd van mooie dingen
* Ik heb een zwak voor mensen die het moeilijk hebben
* Ik ben onzeker
* Ik ben druk
* Ik ben een perfectionist (niet echt fijn!)
* Ik ben een overpeinzer
* Als ik zing ben ik helemaal gelukkig
* Ik ben heel jong getrouwd en moeder geworden
* Ik ben dol op romantische films (sound of music is mijn favoriet!)
* Ik houd van eerlijkheid

Deze 11 vragen zijn aan mij gesteld:
*hoe ben je ertoe gekomen dit blog te starten?

IkIk ben begonnen toen familieleden van mij heel enthousiast waren over hun eigen blogs. Op hyves heb ik al heel lang blogs bijgehouden. Ik deel graag dingen met mensen.

      * ben je gelovig en zo ja, wat betekend dit in je leven?

      Ja ik geloof, dat is hopelijk duidelijk. Het betekend rust, veiligheid, bevrijding,hoop  en perspectief

      * wie is je voorbeeld in het leven?

      Jezus Christus!

      * Heb je een droom, zo ja, welke?

      Ik zou graag mijn eigen liedjes willen zingen voor groter publiek dan alleen mijn familie, en ik zou graag een boek willen schrijven!

      * vertel eens iets leuks over jezelf?

      Ik houd ervan om knettergek te doen. Verkleed partijtjes, gekke stemmetjes, woordgrappen, dansjes, gewoon gek!

      * Wat is je favoriete boek?

      Poe! Dat vind ik een moeilijke vraag. Ik kan wel heel braaf zeggen: de bijbel, maar ik lees ook graag andere boeken.

      * wat wil je zeker nog doen in je leven?

      Een boek schrijven.

      * wat is je favoriete vakantieland?

      Ik zou wel eens ergens anders heen willen dan alleen Nederland, maar dat is nog nooit gebeurd door omstandigheden...dus ik heb geen idee. Lijkt me gaaf om eens naar Ierland of Israël te gaan.

      * wat zou je willen veranderen?

      Mensen harten, maar ik weet dat dat hooghartig is want dat kan God alleen!

      * Wie is de belangrijkste persoon in je leven?

       Alweer Jezus Christus, zonder Hem had ik namelijk geen leven. Maar mijn man Roop is ook heel belangrijk voor me, en mijn ouders, dochters en andere familie, en vrienden...

      * wat is je mooiste eigenschap?

      Ik denk zelf oprechtheid.

    Tjonge dat viel niet mee zeg!

    Nu het leuke deel, ik mag zelf prijzen uitdelen.

Ik nomineer: zeeuwse mama  vanwege de eerlijke verhalen over haar gezin en sponsorkindjes en hoe ze haar geloof een plek geeft daarin, purperpol vanwege de humor , memaree vanwege de creatieve ideeën die ze deelt en omdat ze zo'n mooi mens is, christelijk leven vanwege de eerlijke stukjes die je aan het nadenken zetten, bezig en blij vanwege de gezelligheid die ervan af spat, alles-vanellis vanwege de leuke creative ideeën en omdat ze zo'n groot hart heeft voor God en haar naasten,over God, vrouw zijn, huwelijk en gezin omdat ze je aan het nadenken zet en graag de wereld wil verbeteren, huis van mijn vanwege de prachtige creativiteit, knutselhoekje vanwege haar leuke ideeën, Kostbaar vanwege de kwetsbaarheid en oprechtheid die ik zo waardeer, finding something beautiful vanwege de oprechtheid en mooie manier van verwoorden, marfolhuzminiatures vanwege de gave die ze heeft om alles wat er maar bestaat na te maken in mini.

Er zijn natuurlijk nog veel meer mooie blogs, maar ik mag volgens de regels maar 11 noemen.

Deze bloggers krijgen van mij een aanbeveling, maar omdat sommigen al meerdere awards hebben en anders steeds weer vanalles moeten invullen , kunnen ze wat mij betreft zelf kiezen of ze mee willen doen. Het lijkt me wel leuk als ze door mij, meer volgers krijgen, dus mensen neem een kijkje!

tot de volgende keer!

Haha ik zie net bij de reacties dat ik mijn 11 nieuwe vragen ben vergeten. Komen ze alsnog;
1. Wat is je lievelingseten?
2 Wat is je toekomstdroom
3. Wat weet niemand, wat je eigenlijk zou willen dat ze wisten?
4. Waar zou je willen wonen als je mocht kiezen?
5. Hoe maak jij het gezellig in huis?
6. wat verzamel jij?
7. wat is je mooiste lied?
8. als je ergens voor mocht bidden, wat zou het zijn?
9. wat doe je het liefst om je hoofd leeg te maken?
10. welk boek lees je momenteel?
11. als je iets mocht veranderen aan mijn blog, wat zou dat dan zijn?

succes!

J

wat moet je met zoveel gaven??

Ik vind het zo lastig om iets te betekenen met de specifieke gaven en talenten die God mij geeft. Ik merk dat het een worsteling is vanwege die andere kant van mij. Die kant die chaotisch en onrustig is. Die zoekt en zoekt en te druk is met zoeken om gericht te zijn op vinden.

Veel mensen vragen zich af wat ze kunnen. Ze willen graag weten waar ze goed in zijn. Ik niet. Ik wéét al wat ik kan. Maar het is zo'n strijd om het toe te passen. Want in mijn onzekerheid en bangigheid doe ik er zo weinig mee.
Misschien is het heel ondankbaar om te zeggen, maar ik denk stiekem wel eens: "Heer U heeft mij véél te veel gaven gegeven! Zó veel, dat ik passief wordt. Zó veel dat ik er in verdrink."
Het lijkt in plaats van gave op opgave. Net of het een beproeving is.
Net alsof God mij 'pest' en zegt: "Ik geef je een mooie stem, maar niet het talent om noten te lezen, of een instrument te leren spelen". Of: "ik geef jou een scherpe blik, maar weinig kennis van materiaal waarmee je aan de slag kunt." Of: "ik geef jou de gave om te dichten, maar niet de mensen die je helpen om ze uit te kunnen geven." Of : "bijzonder veel liefde, maar weinig geduld." Of:"Ik geef jouw veel woorden, maar plaats je in een omgeving van niet praten maar dóen." Of: "ik geef je bakken enthousiasme, en geen energie."
"Ik leer je schmincken, regiseren,haren knippen, mensen opmaken, luisteren, analiseren,  lesgeven, toespraken houden, liederen schrijven, bijbelstudies maken, en nog veel meer, máár jij krijgt van mij geen baan, en een klein budget om van  rond te komen."

En dan weet ik natuurlijk niet waar het allemaal goed voor is. Ik denk juist altijd: kon ik maar één ding zó goed dat ik er werk van kon maken en mee kon verdienen....

Maar waarschijnlijk ligt het niet aan God, en is het mijn angst voor onbekende dingen die me tegenhoud om er iets mee te doen.
Misschien is wat ik er nu mee doe genoeg en moet ik leren tevreden te zijn...

Ik schaam me voor mezelf, omdat ik dankbaar moet zijn, en het niet ben. Omdat ik gewoon niet begrijp wat God wil doen met mijn leven. En ik ben zó nieuwsgierig waar het allemaal goed voor is.

Wat doe ik met mijn gaven
als angst mij overmand?
Dan wil ik ze begraven
en voel ik tegenstand
Dan wil ik enkel vluchten
in veilig en bekend
zo draag ik toch geen vruchten
en word ik niet wie u zegt dat ik ben

Maar Heer wat wilt U geven
ik ben zo klein en bang
Hoe zal ik overleven
mijn hart voelt steeds de drang
om heel hard weg te rennen
van wat U voor mij legt
Ik wil mij leren kennen
geloven dat ik ben zoals U zegt

Lieve Vader neem mijn angst
want bij mijzelf ben ik het bangst
neem mijn gaven mijn talent
laat mij lijken op U heer
laat mij zijn zoals U bent
In uw kracht ligt mijn bereik
als ik met uw ogen kijk
zie ik hoe ik ben bedoeld
geef mij rust wanneer het even anders voelt

vrede in plaats van leegte

De etalages beginnen weer langzaam te glimmen en te glitteren, en we hebben sinterklaasfeest nog niet eens gehad.
Overvolle kerst-shows in tuincentra...
Ieder jaar opnieuw schrik ik ervan.
Hoe veel leegte hebben we om ons heen dat we het op willen vullen met allerlei nutteloze bling-bling?

Om het gezellig te maken in huis, zeg je?
Hmmm, daar heb je toch geen spúllen voor nodig? Gezelligheid hangt toch niet af van lichtjes en lampjes?

Te kritisch zeg je?
Misschien wel. Misschien denk ik te zwart-wit. Misschien moet ik ook es proberen of het verschil maakt. Maar echt, ik houd heel veel van gezelligheid. Ik ben dol op lekker eten, ik loop er graag leuk bij, en zoals je weet: haren mooi doen is ook geen zware beproeving...

En tóch: in deze dagen begint de leegheid van al die dingen ineens op te vallen...
Want wat als al die mooie spullen je niet kunnen helpen bij de spanningen in het huwelijk van vrienden..
of wat als die mooiigheid de tranen niet kan wissen bij je oude buurvrouw..
Hoe verklaar je je kerst-inkopen aan een moeder die haar kinderen niet eens kan voeden?
Wat zeg je tegen de straatkrant verkoper wanneer je met een afgeladen kar langs hem loopt....prettige kerstdagen?

Het is nog niet zo ver, maar ik wil graag een belletje laten rinkelen (om in de terminologie te blijven ;-))

Ik hoop dat we dit jaar kunnen laten zien wat kerst écht betekend. God heeft deze wereld zó lief, dat Hij zijn Zoon gaf.  Hij legde zijn glorie af, om óns mensen te kunnen redden van onze vijand.
En wie is die vijand? Satan? Ja hij ook. Maar wij , wij zijn onze eigen vijand! Wij. Omdat we kiezen voor onszelf. Als wij er maar warm bijzitten. Als wij maar ons gelijk hebben, als wij maar gelukkig zijn, als wij maar gezond zijn, als wij maar een baan hebben, als wij maar voldoende lekkers krijgen....wij wij wij

God geeft ons een nieuw gebod:
* heb elkáár lief! Zoals Ik jullie liefheb, heb zó elkaar lief!
* Zoek eerst het koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en alle het andere zal je erbij geschonken worden!
* wat heeft het voor zin als iemand zegt te geloven, maar hij handelt er niet naar? Zou dat geloof hem soms kunnen redden? Als een broeder of zuster nauwelijks kleren heeft en elke dag eten te kort komt, en één van u zegt: 'het ga je goed! Kleed je warm en eet smakelijk!' zonder de ander te voorzien van de eerste levensbehoeften- wat heeft dat voor zin?
* is dit niet het vasten dat ik verkies: misdadige ketenen losmaken, de banden van het juk ontbinden
de verdrukten bevrijden, en ieder juk breken? Is het niet je brood delen met de hongerige, onderdak bieden aan mensen zonder huis, iemand kleden die naakt rondloopt, je bekommeren om je medemensen?Dan breekt je licht door als de dageraad, je zult voorspoedig herstellen. Je gerechtigheid gaat voor je uit, de majesteit van de Heer vormt je achterhoede.

Lieve lezers...
straks is het kerst. Hoe gaan wij Gods komst naar de aarde, en onze verlossing vieren? Hoe leven wij het voor aan onze kinderen?
Wat mij betreft sober met de spullen, maar met Rijkdom in ons hart. Sober met kado's maar als Spiegel van het échte kado! Sober met voedsel, maar ons voedend met Levend Brood. Sober met bling-bling maar glimmend van vrede en stralend van hét Licht.

weet je waarom Jezus hier op aarde kwam
en waarom Hij jouw zonden toen op zich nam
om dat Hij de wereld liefhad die zijn Vader schiep
en ons wilde redden uit onze nood zo diep
Dank zij de Heer!

creatief met haar (2)

Zo, nu weer eens even wat foto'tjes van de kapsels die ik zo nu en dan creëer. We zijn wel weer toe aan een vrolijke noot, of niet dan?

zomaar een uitprobeersel, dat worden vaak de leukste kapsels!

proefkapsel voor gala van één van de meiden

nóg een proefkapsel

zeemeermin vlecht, van twee staartjes die aan elkaar gevlochten worden

achteraanzicht, zie volgende foto

zijkant, gewoon weer eens wat anders dan saaie staarten..

dit is leuk joh om te doen, maar je hebt wel hulp handen nodig

even een variant op normaal invlechten

en nog een variant

dit is mijn dochters favoriete kapsel

lijkt heel ingewikkeld, is zó simpel

nog een weef-kapsel waar je extra handen bij nodig hebt..

mijn inspiratie haal ik van deze blog: hairstyles for girls

lastige ik, leuke ik

stomme titel hè? Dat heb je als je mij bent. Dan vind je alles van jezelf al gauw stom. Ik ben in mijn hoofd altijd en eeuwig aan het concurreren met iedereen.
Ben ik wel okee?
Laatst zat ik op een nogal drukke verjaarsvisite. Allemaal leuke, vlotte vrouwen van om en nabij mijn eigen leeftijd. leuk gekleed, leuk opgemaakt, vlotte babbel...

Oei en dan begint zich altijd iets te roeren van binnen. Wat doe ik hier? "een ander kijkt zo, op die manier  naar jou, en voelt zich ook wel eens onzeker"  zegt mijzelf dan terug.
Hmm, ik vind mijzelf maar een lastig mens om mee te leven. Té gevoelig, té denkerig, té kritisch, té  dit en té dat.

Hoe leer je van je zelf te houden? O dat kan ik je zo vertellen..
Maar hoe dóe je het ook écht? hmm, daar kan ik beter mijn mond over houden. Ik wil liever lachen, en mijn vrolijke opgewekte, zekere zelf laten zien. Iedereen die mij ziet denkt dan: Tjonge.
Ik denk ook tjonge, maar op een meelijwekkende toon.

Ach lief zelfje, wordt toch eens wakker. Jij bent net zo leuk als ieder ander.
Leren accepteren dat je van God deze zelf hebt gekregen, en het daar mee moet doen voor zo lang je op deze aardkloot rond huppelt.
Maar dan "maart" het in mijn hoofd: mensen snappen mij niet. Die denken: waarom denk jij altijd zoveel? Of waarom ben je niet gewoon wat vrolijker van aard? Waarom zie je altijd leeuwen en beren die er niet zijn? waarom trek je je alles zo ontzettend aan?

Ik weet het antwoord op al die waaroms niet, en dat maakt me onzeker en alleen. Maar tegelijk zegt mijzelf dan in mijn hoofd: zo heeft God je gemaakt, en zo is het dus okee. Dan moet je maar leren kijken met de ogen van God.

Dus dat ben ik nu aan het leren. Kijken met de ogen van God. Niet alleen naar anderen, want dat vind ik niet moeilijk, maar ook naar mezelf.

Leuke titel he? Ja gewoon zoals het is...en zoals het wordt!

niet oud

kleine nieuwe weggetjes 

sieren je gezicht

groeiend naar het Licht

Je bent niet oud

niet in die zin

want straks is er een nieuw begin

en zal je nieuw zijn

splinternieuw

Toch zijn de jaren

o zo gauw

aan je voorbij gegleden

hoe vaak heb je gebeden

en hoe vaak kreeg je kracht

nog veel meer dan verwacht

Ik volg die kleine weggetjes

van lachen en van huilen

en zie dat je kon schuilen

's nachts en overdag

Je bent niet oud

niet in die zin

want straks is er een nieuw begin

en zal je nieuw zijn

splinternieuw

Daar zit jouw vrede in

Loïs