Ik wilde dat ik op uw schoot mocht klimmen
Want ik ben angstig en ook ongerust
Mijn schuld bestaat uit donkere lange schimmen
Die ik misschien wel koester onbewust
Ik wil al zolang heel de waarheid weten
Maar heel de waarheid lijkt te groot voor mij
Steeds lijken er weer flarden van vergeten
En telkens komen er weer dingen bij
Ik weet dat ik uw liefde niet kan kopen
Omdat die er al was voor ik bestond
Al blijf ik steeds op uw genade hopen
De Satan strooit met twijfels in het rond
O mag ik in uw vaderogen kijken?
Heer laat mij weten wat U van mij vindt
Al kan ik zelf de hemel niet bereiken
En voel ik mij verweesd en onbemind
U bent de weg de waarheid en het leven
U bent het levend water, levend brood
Aan u wil ik mijn hele toekomst geven
Ik ben van U in leven en in dood
Vergeef mij Heer mijn onmacht, onvermogen
Ik ben verloren als U mij niet red
Heb medelijden Heer, heb mededogen
Want U bent de vervulling van de wet
Al schrijvend ben ik op uw schoot geklommen
En luisterend nam U mij bij de hand:
Stil maar mijn kind, Ik heb al overwonnen
Ik maakte jou tot eeuwig bloedverwant!
Zou ik dan nog mijn rust niet kunnen vinden?
Voorzichtig aan kruip ik weer uit mijn schulp
Heer ik geloof, maar zóveel kan verblinden
Kom alstublieft mijn ongeloof te hulp!
Loïs Lessom
Heel mooi!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig is dit... zal ik ook weer bewaren. mama
BeantwoordenVerwijderen